مصباح یزدی: تجاوز جنسی و شکنجه برای گرفتن اقرار و اعتراف جایز است!!!؟؟؟؟

ابو حسنا
۳۱۷

+متن شبهه یا سوال:

با عرض سلام … به تازگی عکسی از یک نوشته دریافت کردم که به طور خلاصه سوال و جوابی درباره جواز تجاوز جنسی به زندانیان برای اعتراف و تجاوز به زنان باکره اعدامی از علامه مصباح بود که در جواب ایشون مجاز دانسته بودند و حتی ثواب حج و زیارت و… ذکر شده بود … من از دیدن همچین مسئله ای به شدت ناراحت شدم و به دفاع از آقای مصباح و اسلام و … پرداختم و شدیدا آن شخص را منع کردم از تهمت و دروغ و … اما روز بعد که با یکی از دوستان مذهبی ام ماجرا را درمیان گذاشتم گفت همچین حکمی یا شبیه به آن وجود دارد… متاسفانه در اینترنت نتوانستم مطلب صحیح و به درد بخوری پیدا کنم… و واقعا ذهنم درگیر شده… ازتون عاجزانه تقاضا دارم سریع پاسخ بدید آیا همچین جوازی وجود دارد…

+پاسخ کوتاه :
۱. عکس جعلی و ساختگی میباشد، برای هر فردی که کمترین آشنایی با اولیات دینی دارد دروغ و کذب بودن این متن مشخص است.

۲. دفتر آیت الله مصباح در پاسخ به سؤالات متعدد درباره شایعات مربوط به تجویز شکنجه و تجاوز به زندانیان سیاسی ضمن تکذیب رسمی آن بیان نمود: «این‌ها بخشی از هزاران افترایی است که به حضرت آیت الله مصباح نسبت داده‌اند و ابداً صحت ندارد.»

۳. بر اساس اصل سی و هشتم قانون اساسی جمهوری اسلامی نیز «هرگونه شکنجه برای گرفتن اقرار و یا کسب اطّلاع ممنوع است، اجبار شخص به شهادت، اقرار یا سوگند مجاز نیست و چنین شهادت و اقرار و سوگندی فاقد ارزش و اعتبار است.متخلّف از این اصل طبق قانون مجازات می شود.»

+پاسخ مفصل :
1. برای هر فردی که کمترین آشنایی با اولیات دینی دارد دروغ و کذب بودن این متن مشخص است.

2. مطمئنا اگر چنین مطلبی صحت داشت همانطور که در عکس بالا آمده ، که ظاهرا چنین مطلبی در روزنامه چاپ شده (که عکس جعلی است) مطمئن باشید رسانه های معاند ، نام روزنامه ، شماره چاپ ، روز و تاریخ ، شماره صفحه ، و … را منتشر می کردند.

2. دفتر آیت الله مصباح در پاسخ به سؤالات متعدد درباره شایعات مربوط به تجویز شکنجه و تجاوز به زندانیان سیاسی: « این‌ها بخشی از هزاران افترایی است که به حضرت آیت الله مصباح نسبت داده‌اند و ابداً صحت ندارد.»

3. اما در مورد شکنجه و تجاوز در اسلام نیز باید بگوییم که حکم تجاوز که مشخص است (جایز نیست) و جز افراد معاند نظام و انقلاب و کسانی که از مبانی دینی هیچ اطلاعی ندارند نمی توانند مدعی آن شوند که در اسلام تجاوز جایز دانسته شده باشد و این حکم به گونه ای است که حتی در شرایط اضطراری و خاص نیز هیچ جوازی برای آن وجود ندارد .

4. در این میان موضوع شکنجه ، موضوعی است که به دلیل برخی نکاتی که در آن مطرح می شود باید به صورت مجزا و مستقل از موضوع تجاوز مورد بررسی قرار گیرد . در این زمینه نیز لازم است بگوییم که اساسا در دین اسلام شکنجه مشروعیت نداشته و تنها در مورد مجرمین ، اجرای حدود الهی و تعزیرات قانونی پذیرفته است . به همین دلیل بر اساس اصل سی و هشتم قانون اساسی جمهوری اسلامی نیز « هرگونه شکنجه برای گرفتن اقرار و یا کسب اطّلاع ممنوع است، اجبار شخص به شهادت، اقرار یا سوگند مجاز نیست و چنین شهادت و اقرار و سوگندی فاقد ارزش و اعتبار است.متخلّف از این اصل طبق قانون مجازات می شود.»

5. تنها در موردی که حاکم اسلامی علم و یقین داشته باشد که فرد خاصی دارای اخبار و اطلاعات مهمی است و آن اخبار برای «حفظ امنیت جامعه اسلامی» و «رفع توطئه های دشمن» بسیار «ضروری و حیاتی» است به گونه ای که با عدم افشای آن «جان عده زیادی از مردم به خطر می افتد» , در این صورت اگر متهم از افشای آن اطلاعات خودداری کند ، جایز است او را تعزیرکنند . هر چند باز هم این قبیل اطلاعات و اعترافات نمی تواند سند جرمی برای صدور رأی قضایی بر علیه وی شود.
(در این زمینه رک : عراقی، القضاء، (تعلیق و تحقیق علی امهات القضاء)ص:368 نقل از محمد هادی صادقی ، ممنوعیت شکنجه در حقوق اسلام ، مجله علوم اجتماعی و انسانی دانشگاه شیراز 1380 شماره 33 و نیز محمد بن عمر بن واقد، المغازی، عالم الکتب، بیروت، ج:2، ص:671-672 که در این کتاب نیز داستان مردی ذکر می شود که به دلیل داشتن اطلاعات مهمی از بنی نضیر و علیرغم قرار قبلی مبنی بر همکاری با پیامبر و با علم مسلمانان به اینکه وی از این مساله اطلاع دارد به فرمان پیامبر مورد تعذیب قرار گرفت تا اطلاعات خود را افشا نمود که در همه این موارد علت تجویز شکنجه در واقع تعزیر فرد به خاطر کتمان کردن واجبی بوده است که باید آن را افشا می کرد و نیز به دلیل تعارض ادله ممنوعیت شکنجه با مصلحت اهم که حفظ جان مردم باشد و چون طبیعتا مصلحت اهم همواره مقدم می شود لذا در اینجا به صورت استثنا شکنجه مجاز شمرده می شود بدون اینکه قاعده ای کلی در جواز شکنجه به دست بدهد)

6. متاسفانه منتشر شدن این مطالب علیه شخصیت های مهم دینی و مطرح نظام اعم از سیاسی ، علمی و … بسیار در فضای مجازی دیده می شود ، و مقصود آنها اختلاف افکنی بین مردم و جناح ها و تخریب چهره و بی اعتمادی مردم نسبت به مسئولین است ، لذا از همه کاربران شبکه های اجتماعی خواهش می شود از انتشار این مطالب کذب و تفرقه افکن که اهداف خاصی را دنبال می کنند جدا خودداری نمایند.

منیع : مرکز پاسخگویی به شبهات